Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2021

ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ

Πέρασες σαν σίφουνας 
και ξέσπασε η μπόρα.
Και ήρθαν τα χειρότερα,
τα δύσκολα τούτη την ώρα.
 
Άναψαν πύρινες φωτιές,
και άφησαν στάχτες και ερημιές.
Και γύρω όλο μαυρίλα.

Τα απομεινάρια μιας ζωής,
σταγόνες της υπομονής.
Δάκρυα μιας βροχής
και ο χρόνος μαχητής.

ΚΟΛΑΣΜΕΝΗ

Δεν θέλω να νυχτώνει,
τα μάτια μου δεν κλείνουν.
Κι εγώ σαν κολασμένη,
στο σπίτι μου κλεισμένη.
 
Άντε να βγει η νύχτα 
μέχρι να ξημερώσει.
Ένας καφές πάνω στον άλλο,
και το μυαλό έχει θολώσει.
 
Αργά σαν μοιρολόι,
χτυπάει το ρολόι.
Στήσαν χορό οι αναμνήσεις,
κι εσύ δεν θα γυρίσεις. 




ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΜΟΥ...

ΤO ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
σε αναγνώστες μου χαρίζω,
στείλτε το σε όποιον αγαπάτε,
κάντε φίλους μόνοι να μην προχωράτε...

Creative Commons License
Όλα τα ποιήματα-κείμενα από http://www.oparadeisosmou.blogspot.com από την Εύα Παραδείσου (EYA) έχουν κατοχυρωθεί πνευματικά και είναι υπό άδεια Creative Commons Αναφορά προέλευσης-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα Άδεια.
Εγώ πάντα θα γράφω. Και στην ψυχή μου θα ΄χω, αισθήματα για να υπάρχω...